Geen Resultaten Gevonden
De pagina die u zocht kon niet gevonden worden. Probeer uw zoekopdracht te verfijnen of gebruik de bovenstaande navigatie om deze post te vinden.
De pagina die u zocht kon niet gevonden worden. Probeer uw zoekopdracht te verfijnen of gebruik de bovenstaande navigatie om deze post te vinden.
Vorig jaar is het allemaal begonnen. Tijdens langere wandelingen kreeg ik steeds sneller last van slappe benen. Was dan ook erg moe dus afspraak gemaakt bij de huisarts. Na een bloedtest kon hij eigenlijk weinig vinden dus werd ik doorgestuurd naar de neuroloog. Daar ben ik mee in gesprek geweest maar hij kon niet echt een diagnose geven omdat ik als klacht alleen nog last van mijn benen had na een lange wandeling. Zijn advies luidde dat ik maar vitamines moest slikken tegen de vermoeidheid en na 3 maanden weer even terug komen om te kijken hoe het gaat.
Evenwel ‘n paar maanden later in Januari 2020 ging het ècht fout! Ik kreeg een vreselijke hoofdpijn en pijn aan mijn rechteroog. Weer de huisarts gebeld en nu doorgestuurd naar de opticien voor een oogdrukmeting. Daar kon men geen opmerkelijke afwijkingen vinden en dus kreeg ik een afspraak voor een week later om foto’s te maken van de zenuwen achter mijn ogen. Helaas had ik ultieme pech om binnen 3 dagen bijna blind aan mijn rechteroog te worden. De afspraak van een week later werd verschoven naar de volgende dag met spoed, de pijn was inmiddels ondraaglijk. Nadat de foto’s gemaakt waren bij de opticien werd ik met spoed doorgestuurd naar het ziekenhuis en zo is het balletje gaan rollen. Er werden meerdere mri-scans, meerdere oogtesten en tevens foto’s gemaakt en vervòlgens kwam dan de neuroloog met de alles-verbijsterende uitslag. “Je heb RRMS!!!! Mijn wereld stortte volledig in……..
Ben ik dan eíndelijk net een jaar schoon van baarmoederhalskanker en krijg ik nu MS! Hoeveel pech kan je hebben. Maar goed en wat nú…??? Ik kreeg medicijnen Tecfidera en moest die 2x daags nemen en na 3 maanden een mri scan en vanuit die scan gaan ze kijken hoe de MS zich ontwikkeld of dat het remt want dat is de bedoeling van de medicijnen. De eerste maand voelde ik me wel wat beter, klein beetje hier en daar last van bijwerkingen maar verder weinig te klagen op mijn zicht en slappe benen na dan. Maar al met al ging het langzamerhand steeds slechter met me. Ik kreeg èrg vervelende klachten. De hele dag voelde ik me dronken en alles ‘danste’ en daardoor werd ik misselijk. Mijn maag deed zeer en mijn huid voelde onwerkelijk raar, kon ook geen temperatuur meer voelen. Wanneer het buiten 30 graden was had ik ‘t kippenvel op m’n lijf. Als ik ging douchen voelde ik het water niet meer over mijn schouders en rug stromen. Maar het àllerergste van alles was, ik werd incontinent! Wat voelde ik mij rot. Loop je met de hond buiten en loopt de ontlasting of urine zo langs je benen naar beneden. M’n gevoel voor eigenwaarde zakte tot het nulpunt. Het enige wat ik op dat moment nog kon was huílen van íntens verdriet!
Òpgesloten te voelen in een lichaam wat het begeeft en ik ben nog maar 33 jaar! Uiteindelijk ben ik gestopt met de tecfidera en injecteer ik nu 3x per week glatirameer acetaat en ik voel me weer een stukje beter. Maar mijn toekomst is slecht of helemaal niet meer kunnen lopen, incontinent raken, nooit meer normaal kunnen zien, dof gevoel als ik mijn lichaam zelf aanraak! Echter heb ik jullie hulp hard nodig zodat ik in het buitenland effectief behandeld kan worden waardoor de MS stopgezet kan worden. Hoe fantastisch zou dat zijn!! Hier in Nederland zijn ze nog niet zover maar in Rusland wèl. Zij willen mij helpen zodat ik weer een toekomst heb, een toekomst zonder MS! ☺ ☺ ☺